• Lorem ipsum dolor 1

  • Lorem ipsum dolor 2

  • Lorem ipsum dolor 3

  • Lorem ipsum dolor 4

  • Lorem ipsum dolor 5

Login Form

ONE OK ROCK – japoński zespół rockowy. Zanim zostali wypromowani przez wytwórnię A-Sketch wydali niezależnie dwa minialbumy. Ogółem wypuścili na rynek osiem albumów oraz dziesięć singli. Piosenki są wykonywane w języku japońskim oraz angielskim.

Członkowie

  • Taka (jap. 森田 貴寬 Moriuchi Takahiro; ur. 17 kwietnia 1988 w Tokio) – główny wokalista. Zanim zadebiutował z ONE OK ROCK należał do boysbandu NEWS. Jest synem piosenkarzy Shinichi Mori i Masako Mori, także starszym bratem Hiro Moriuchi (wokalisty My First Story).
  • Tōru (jap. 山下 亨 Yamashita Tōru; ur. 7 grudnia 1988 w Osace) – gitara elektryczna i wokal. Jest liderem zespołu. Wcześniej, wraz z Ryotą, był członkiem hip-hopowej grupy Heads.
  • Ryōta (jap. 小浜 良太 Kohama Ryōta; ur. 4 września 1989 w Osace) – gitara basowa. Wcześniej, wraz z Tōru, był członkiem hip-hopowej grupy Heads.
  • Tomoya (jap. 神吉 智也 Kanki Tomoya; ur. 27 czerwca 1987 w Hyōgo) – perkusja

 

Debiutancki album i stary skład

Ich debiutancki singel, Naihi shinsho, zdobył 48. miejsce w rankingu singli Oricon i został sprzedany w 15 tys. kopiach. Ich drugi singel, Yume Yume, powtórzył ten sukces i zdobył miejsce 43. Następnie zespół wydał ich debiutancki album Zeitakubyō w 2007 roku i wyjechał na pierwszą trasę koncertową o nazwie Tokyo-Osaka-Nagoya Quattro Tour. W maju 2008 roku wydali swój drugi album – BEAM OF LIGHT. W wywiadzie dla magazynu Rockin'On Japan w czerwcu 2012 r. One Ok Rock stwierdzili, że nie zaliczają BEAM OF LIGHT do albumów, lecz uważają go za część dojrzewania jako zespół[4]. Tworząc BEAM OF LIGHT nie byli w odpowiednim nastroju, ale czuli, że muszą go dokończyć dla dobra zespołu. Z tego powodu przez dłuższy czas nie grali żadnej z tych piosenek na żywo.

Planowali wydać dwa albumy w ciągu roku, więc stworzyli Kanjō Effect w listopadzie 2008 r. Zespół zdobył do tego momentu dużo doświadczenia i był w stanie nagrać coś poważniejszego. Zdecydowali się na zachodnie brzmienia, które uwielbiali. Doprowadziło to do niezgody wśród członków – Taka i Alex nie zgadzali się co do ostatecznego kształtu albumu.

9 kwietnia 2009 r. Alex został aresztowany pod zarzutem molestowania[5]. Przyznał się do zarzutów i obie strony zawarły ugodę poza sądem. Wydarzenia te odbiły się na reszcie zespołu. Ryota chciał porzucić bas i zająć pozycję gitarzysty. Członkowie nie chcieli przyjmować nowej osoby. Następny utwór zespołu Around the World Shounen, którego wydanie planowane było na 6 maja, a także światowa trasa koncertowa zostały odwołane. Ogłoszono, że zespół będzie kontynuował działalność bez Alexa, który wrócił do Stanów Zjednoczonych. Jego miejsce zajął Tōru, a wszystkie piosenki zmieniono tak, by były grane przez jedną gitarę zamiast dwóch.

 

 Nowy skład, Niche Syndrome i Zankyo Reference

W nowym, czteroosobowym składzie, zespół wydał singel Kanzen kankaku Dreamer 3 lutego 2010 r. Uplasował się na 9. miejscu na liście singli Oricon. Następnie 9 czerwca wydali swój czwarty pełny album studyjny Niche Syndrome. Wyjechali w trasę This is my own judgement! po kraju, gdzie zagrali w Sendai, Osace, Nagoi, Fukuoce i Tokio. Zakończeniem trasy był występ w Nippon Budōkan w Tokio 28 listopada. Wydali również DVD z koncertu – This is My Budokan?! 16 stycznia 2011 r. Od 6 do 8 sierpnia One Ok Rock występowali na Rock in Japan FestivalSummer Sonic FestivalRising Sun Rock, Monster Bash, Treasure05X, Mad Ollie, Countdown Japan 2010/2011 i Radio Crazy.

Zespół supportował Pay Money to My Pain na ich trasie STAY REAL w 2010 r., The Hiatus (trasa ANOMALY 2010) i TOTALFAT (trasa OVERDRIVE).

Ich następny singel Answer is Near wydano 16 lutego 2011 r. Trasa The Answer is Alive 2011 trwała od kwietnia do czerwca. Następnie 20 lipca na światło dzienne wyszedł ich kolejny singel Re:make/No Scared, który został wybrany na utwór przewodni gry Black Rock Shooter: The Game. Piąty album zespołu, Zankyō Reference, do sprzedaży trafił 5 października 2011 roku, po czym zespół wyjechał w trasę Zankyō Reference Tour. Zwieńczeniem jej był dwudniowy koncert w Yokohama Arena 21 i 22 stycznia 2012 r. Był to ich pierwszy koncert w tym prestiżowym miejscu. Bilety zostały wyprzedane w ilości 24 tysięcy egzemplarzy. Relacja z koncertu została wydana na DVD i Blu-rey.

Zespół zadeklarował ich pierwszą zagraniczną trasę w Korei Południowej, na Tajwanie i w Singapurze. Zagrali na głównej scenie na Rock in Japan Festival w towarzystwie Green DayFranza Ferdinanda i Rihanny. Oprócz tego pojawili się na Oga Namahage Fesitval, Rising Sun Rock Festival i Sweet Love Shower 11.

 

Jinsei×Boku= i trasa światowa

Ich następny singel The Beginning, wybrany na przewodni utwór filmu Rurōni Kenshin, został wydany 22 sierpnia 2012 r., zdobywając miejsce 5. w rankingu Oricon. Później w 2013 r. The Beginning wygrał dwie nagrody – „Best Rock Video” na MTV Music Awards Japan 2013 i „Best your choice” na Space Shower Music Video Awards. Obecnie jest to najpopularniejszy utwór zespołu – na YouTube osiągnął ponad 100 milionów wyświetleń oraz został najczęściej oglądanym teledyskiem rockowym w Japonii.

Singel Deeper Deeper/Nothing Helps został wydany 9 stycznia 2013 r. i zdobył 2. miejsce na liście singli Oricon. „Nothing Helps” użyto w japońskiej wersji gry DmC: Devil May Cry, a „Deeper Deeper” w reklamie Suzuki Swift Sport w Japonii.

Ich szósty pełny album Jinsei×Boku= wydano 6 marca 2013 r. i on również osiągnął 2. miejsce w rankingu albumów Oricon.

W październiku 2013 r. zespół wyjechał na pierwszą trasę poza Azję i zagrali pięć koncertów w Europie. Cztery z nich zostały niemal natychmiast wyprzedane. W lutym 2014 r. odwiedzili Stany Zjednoczone, grając dwa koncerty w Nowym Jorku i Los Angeles, a później również w Filadelfii i Toronto w maju. Wystąpili na festiwalu Rock on the Range w Columbus, Ohio. W czerwcu i lipcu dołączyli do VANS WARPED TOUR 2014 i zagrali w osiemnastu miastach w Ameryce Północnej. 16 maja wydano film dokumentalny o ich trasie w Europie i Azji o nazwie „FOOL COOL ROCK” w reżyserii Hiroyuki Nakano. Przez cztery tygodnie grano go w kinach, później został wydany na DVD i Bly-ray.

Bring Me the Horizon – brytyjski zespół wykonujący szeroko pojętą muzykę rockową (we wczesnej działalności deathcore oraz metalcore) utworzony w Sheffield.

Zespół stworzyli w roku 2004 członkowie lokalnych grup. Nazwa zespołu pochodzi z filmu Piraci z Karaibów: Klątwa Czarnej Perły, w którym kapitan Jack Sparrow wypowiada zdanie „Now... bring me that horizon”. Słowo „that” zostało zastąpione „the” i od tego czasu oficjalna nazwa zespołu to „Bring Me the Horizon”.

 

This is What the Edge of Your Seat Was Made For

Zadebiutowali w październiku 2004 roku EP-ką This Is What the Edge of Your Seat Was Made For wydaną w Thirty Days of Night Records, zaś rok później przez Visible Noise. Płyta zawiera 4 piosenki, do utworu „Traitors Never Play Hangman” został nagrany pierwszy teledysk w historii grupy. Krążek wygrał nagrodę „The Most Brootal E.P Of The Year” w 2004 roku w konkursie magazynu muzycznego ABM.

 

Count Your Blessings

Pierwszy album studyjny Count Your Blessings został wydany 30 października 2006 roku w Wielkiej Brytanii oraz 14 sierpnia w Stanach Zjednoczonych. Tytuł albumu został prawdopodobnie zaczerpnięty z filmu „Gangi Nowego Yorku” z kwestii, którą wypowiedział William „Bill the Butcher” Cutting. Na krążku znalazło się 10 piosenek (w tym 2 instrumentalne) oraz w wersji rozszerzonej „Eyeless”, czyli cover utworu grupy Slipknot. Promują go 2 klipy. Pierwszy do kawałka „Pray for Plagues”, drugi do „For Stevie Wonder’s Eyes Only (Braille)”.

Po wydaniu krążka zespół koncertował z takimi zespołami jak LostprophetsThe HauntedKillswitch Engage. W marcu i kwietniu 2007 roku odbyli trasę po Wielkiej Brytanii jako headliner wraz z I Killed the Prom Queen. W czerwcu tego samego roku dzielili scenę podczas Download Festiwal z takimi grupami jak Iron Maiden czy Slayer. W listopadzie wystąpili w mini trasie koncertowej Gigantour wraz z MegadethStatic-XLacuna Coil oraz DevilDriver – zagrali 3 koncerty w Australii. Powrócili do Australii w maju i czerwcu grając pożegnalną trasę z I Killed the Prom Queen.

 

Suicide Season

Na początku 2008 roku zespół zaczął pracę nad nowym materiałem. W kwietniu i maju, w szwedzkiej odizolowanej od świata wiosce Arboga pod okiem Fredrika Nordström’a (producent m.in. I Killed the Prom Queen, Dimmu BorgirIn FlamesOpeth itd.) nagrali drugi album studyjny, który został zatytułowany Suicide Season. Krążek ten został wydany 29 września 2008 roku przez Visible Noise w Europie, zaś w Stanach Zjednoczonych 28 listopada w Epitaph Records. Płyta zagościła na 47 miejscu na brytyjskiej liście sprzedaży, 28 na australijskiej oraz 107 miejscu na liście Billboard 200 – osiągając w pierwszym tygodniu nakład 6 621 sprzedanych kopii. Na płycie gościnnie wystąpili wokaliści JJ Peters z Deez Nuts (w utworze „Football Season Is Over”), Sam Carter z Architects („The Sadness Will Never End”) oraz Luis Dubuc z The Secret Handshake (sample w „Chelsea Smile”). Wydawnictwo promowały cztery teledyski: „The Comedown”, „Chelsea Smile”, „Diamonds Aren’t Forever” oraz „The Sadness Will Never End”.

Promując płytę grupa wystąpiła jako headliner w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych oraz Europie. Trasy odbyły się wraz z zespołami The Red Shore, Deez Nuts, The Secret Handshake, Dead Swans, The Legacy, Misery Signals, Johnny Truant, The Ghost Inside i Confide. Wystąpili również podczas Taste of Chaos 2009 w Ameryce północnej z Thursday, Cancer Bats, Four Year Strong i Pierce the Veil.